“Terwijl we het ware wezen
van ons ik ontdekken,
ontdekken we dus tegelijk
dat we alleen zijn in het universum,
dat elk ik in essentie eenzaamheid is,
een fundamentele eenzaamheid.”
- José Ortega y Gasset
(1883-1955)
坂本龍一
Ryuichi Sakamoto
孤独 Kodoku
("Solitude")
eenzaamheid
eenzaam
een saam
saam één
mensch ik
ik mensch
wie ben ik?
een versmelting van twee cellen
vol historische 'kennis'
genetisch 'materiaal'
welk mag groeien in vruchtwater
wat tijdelijk huist in de moeder
daarbinnen begint al
het nieuwe verhaal
welk zich zelf neerlegt
leven wordt 'het' genoemd
wat is leven?
wanneer spreek je van leven?
ik weet het niet
ik geniet wel een gedachte,
doch deze is voor mij
nog niet 'zuiver' genoeg
om neer te leggen in woorden –
mijn 'verhaal begint
in de schoot van de moeder
mijn 'verhaal' ontwikkelt zich
in de 'interactie'
tussen hetgeen in mij “huist”
en hetgeen zich buiten mij “toont”
mijn 'verhaal' wordt niet
door mij geschreven
nee, het potlood wordt vastgehouden
door andere mensen, welke
om mij heen bewegen
ik zie mijn verhaal niet
ik kan niet lezen –
hoor ik het verhaal?
voel ik het verhaal?
leer ik mijn verhaal te lezen?
leer ik “het potlood” te gebruiken?
leer ik mijn verhaal te schrijven?
ik weet het niet!
wie ben ik?
mijn leven!
|
|
|
28I1965 geboren ___________________
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
'ik' mag gaarne lezen
'meelezen', 'meeleven',
iedere dag,
in de neergelegde verhalen
van anderen, die nu 'leven'
e/o hebben 'geleefd'
'thuis'
een rugzak
gevuld met:
boek
schrift
teken/schrijfmateriaal
muziekspeler -
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
'nu' ___________________ vanaf I'22; (her)lezen
|
|
'Op weg naar het Bureau vroeg hij zich af wat de reden was dat hij met zoveel weerzin naar zijn werk ging en als zo vaak kwam hij tot de slotsom dat het niet zozeer het werk was - of je nou het ene zinloze werk deed of het andere - maar de opgedrongen menselijke contacten die het leven tot een kwelling maakte.' J.J.Voskuil (1926-2008) |
'Van mijn hele verleden heb ik dus niets bij mij dan wat in mijn hoofd is opgeslagen. Al het andere is voor mij op dit ogenblik onbereikbaar of verloren. Maar de goedekunst niet te blijven treuren over wat verloren is, heeft onze generatie grondig geleerd, en misschien komt het verlies van documentatie en detail dit boek mij wel ten goed. Want ik beschouw ons geheugen niet als een element dat toevallig het ene bewaart en het andere toevallig verliest, maar als een wetend ordenende en wijs uitschakelende kracht. Alles wat je vergeet uit je eigen leven, was er eigenlijk door een innerlijk instincht allang toe veroordeeld, vergeten te worden. Alleen wat ik zelf wil bearen, kan er aanspraak op maken voor anderen bewaard te worden. Spreek en nkies dus, herinneringen, in mijn plaats, en werp tenminste wat licht in het spiegelbeeld van mijn leven, voordat jet in duisternis verzinkt!' Stefan Zweig (1881-1942) |
|
|
|
|
'De wind heeft hier vrij spel. Als je
dat inziet, ben je een stap verder. Je beseft hoe hopeloos het is om een
obstakel te zijn. Je moet je iets van die vrijheid en het spel eigen
maken, de vrijheid van het spelen en de speelse vrijheid. Donald Niedekker (1963- ) |
|
'Eenzame, gij gaat de
weg des minnenden: uzelf bemint gij en daarom veracht gij u zelf, zo als
slechts minnenden wachten. Aldus sprak Zarathoestra.
|
|
'Waarom ben je niet op het idee gekomen er grote drijftonnen van te maken om ermee over rivieren en meren te zwalken? Deze beeldrijke zin geeft in een notendop de cruciale taoïstische idee weer dat naar mate we erin slagen de 'dingen' in hun eigenheid te respecteren - dat wil zeggen 'heel' te laten - we zelf een grotere bewegingsvrijheid in denken en handelen verwerven.' René Ransdorp (1944-2017) |
|
|
|
'De dichter en professor esthetica en
wijsbegeerte Zong Baihua (1897-1986), die als vader van de moderne
Chinese esthetica wordt beschouwd, was een van de eersten om te wijzen
op de grote conceptuele verschillen tussen de westerse
olieverfschilderij, waarin elke vrije millimeter met verf wordt gevuld,
en de traditionele Chinese landschapsschilderij, waarin alleen de
essentie wordt weergegeven, en waarin - dit is althans de mening van
traditionele Chinese kunstenaars en critici - de boodschap van wat inkt
gestalte krijgt nog wordt versterkt door de aanwezigheid van de lege
ruimte. Jan De Meyer (1961- ) |
|
'
De term 'confucianisme' is een Europese uitdrukking, ingevoerd door de
jezuïeten. De confucianisten betitelden zich als ru, de
'geleerden', letterlijk de 'zwakken' of 'wekelingen', diegenen die geen
zwaarddragers waren. Zij zagen zichzelf niet als een 'school', maar als
de ruggengraat van de Chinese geleerdheid en als dragers va de traditie
bij uitstek. Karel L. van der Leeuw (1940-2015) |
|
|
|
|
Confuicius
|
'
|
|
|
'Voor mij is een dier wild als het compleet onafhankelijk is en voor zichzelf kan zorgen. Zowel mentaal als fysiek. Wij mensen leefden oorspronkelijk ook in het wild. -
Martine van Zijll Langhout |
|
|
|
'Laozi zou nu hele andere woorden gebruiken. Als ik hem nu zou tegenkomen, zou hij me uitlachen en vragen waar ik mee bezig ben... ' Paul S. Kluwer |
|
'Wil de mens zijn spontaniteit herwinnen, dan moet hij de wetten en geheimen van de wereld kennen, om te beginnen die van de innerlijke wereld.' |
|
|
' :het taoïsme lijkt mij van alle levenshoudingen die ik ken tegelijk de mildste en de hardste.'
Patrcia de Martelaere
|
|
|
DE DEUGD
Chinese disputen
gekozen, vertaald |
|
|
'Opvallend is dat voorzichtigheid een belangrijke dimensie is van Liezi's wijsheid. Voorzichtig zijn impliceert dat je je autonomie zo volledig mogelijk probeert te bewaren - '
|
de geschriften van
|
Wunengzi
vertaald
& toegelicht |
|
'Eens te meer benadrukt Wunengzi
dat het belangrijkste niet is wat je doet maar hoe en waarom je het
doet. - |
'Ja, wild ben ik,
als was ik de wijde zee!
|
|
Lao Zi Het boek van Tao
en de Kristofer Schipper
|
'Een juichende
prozagedicht? Een geopoëtische queeste? Een locatielofzang? Een
filosofische exploratie van de essentie van kennis? Een metafysische
mengelmoes van presbyterianisme en tao? Geen va deze omschrijvig doet
recht aan het geheel, ook al is het boek ten dele deze dingen. Robert Macfarlane |
'Maar als ik de hele waarheid over 'hen' wil vertellen zoals ik die heb leren kennen, dan moet ik ook mijzelf hier noemen. Ik ben het instrument van mijn eigen verkenning; en werken met de palletjes van het instrument vraagt om vaardigheid.'
Nan Shepherd |
'Krachtig wordt in De levende berg
gepleit voor de noodzaak om fysiek te zijn, om in het lichaam te zijn,
en om de zintuigen en de ziel in harmonie met de geest te laten werken. - Lezen geeft het lichaam een tijdje rust, maakt herstel mogelijk zonder apathie en stilte zonder passiviteit. Lezen is geen passieve daad. Als je opgaat in een boek, in gezelschap van de schrijver bent, kan de geest gaan waar hij wil.'
Jeanette Winterson |
'Sommige geschreven woorden zijn levend, actief, bestaand - ze bevinden zich volkomen in het heden, hetzelfde als jij. Het voelt eigenlijk alsof ze geschreven worden terwijl je ze leest, dat je ogen op de bladzij ze misschien zelfs laten verschijnen, hoe dan ook, bepaalde zinnen voelen totaal niet afgescheiden van jou of van het tijdstip dat je ze leest. Je hebt het gevoel dat ze niet zouden bestaan zonder jou. En is het tegenovergestelde niet ook waar - dat de bladzijden die je leest jou tot leven brengen? De bladzijden omslaand, de bladzijden omslaand. Ja zo ben ik doorgegaan met leven. Levend en stervend en levend en stervend, linkerbladzij, rechterbladzij, en zo door. Soms is één zin voldoende.'
Claire-Louise Bennett |
|
|
\
'U richt uw blik op de buitenwereld,
en dat nu zou u vooral niet moeten doen.
Rainer Maria Rilke |
|
'Redenen die elke morele oprisping van
het geweten afstompen tot een vlakke staat van onverschilligheid
optreedt, vaak verward met liefdevolle trouw. Wanneer ik zelfs die
botsende krachten ervaar denk ik aan Dallaires bijna kinderlijke
strijdkreet, de zin waarmee hij de genocidefax afsloot: Peux ce que
veux: allons-y. Waar een wil is, is een weg: voorwaarts.
Roxane van Iperen |
|
'Wat ons rest is
roest en oud ijzer
Tadeusz Borowski |
|
|
|
' , zei Korin,het manuscript waarvan op dat moment al duidelijk was - hij althans wist het al na de eerste lezing, het was zelfs het enige wat hij vanaf het allereerste begin zeker wist - dat het van begin tot eind door een krankzinnige was geschreven, daarom had het geen titelblad en daarom stond er geen naam bij.'
László Krasznahorkai |
'Pijn wil zeggen dat je bestaat.'
Marga |
|
|
'Das Haus ansehn. Es ist still, niemand geht ein und aus, man wartet ein wenig, auf der Haus-Seite, dann auf der Seite gegenüber, nichts, solche Häuser sind so viel weiser als die Mensche, die sie anstarren.'
Kafka
|
|
'Terwijl we de brug overliepen keek ik naar de zolderramen. Twee glimmende vlakken onder de vuilwitte daklijst. Ik bleef staan, omdat het luik tussen de ramen me ontgaan was, een zwart luik met een hijsbalk er boven.' Sepha |
Wir rühren uns. Womit? Mit
Flügelschlagen, mit Fernen selber rühen wir uns an. We raken elkaar. Waarmee? Met vleugelslagen, met verten raken we elkaar aan. Rainer Maria Rilke |
|
een windvlaag over - |
Mariken Heitman WORMMAAN
|
|
'We transformeren onszelf en elkaar, laten ons tekenen door de tijd en hernoemen pijn, corrigeren het begin als we aan het einde zijn, het einde dat ons definieert, koppig herscheppen we het idee van een einde en ondertussen moeten we het maar doen met wat we hebben, stilstaan is geen optie. Maar je kunt niet iets veranderen wat niet bestaat. Sedimenten dalen neer op materie. Klei wordt nooit zand, aarde laat zich herleiden. Het verleden blijft intact, weerspiegeld in verschillende lagen. De jongste ligt altijd boven, de oudste draagt en wacht onaangetast onderop, het moedergesteente. Lagen raken niet vermengd.' |
Paviljoen 3
|
|
|
|
|
'Taal is natuurlijk ook een huis en als er niemand meer in woont verliest het zijn nut, een schelp op het strand, een voorbijganger raapt hem op en gooit hem weer weg en dan dan wordt hij vergeten. In tegenstelling tot wat veel mensen denken is het niet erg om vergeten te worden, het is net zoiets als sterven, als je er nog bent is de dood er niet en als je dood bent ben jij er niet meer. Als je geluk hebt word je een verhaal.'
Eva Meijer (1980) |
|
'Om een of andere reden wilde ik meer vertellen over de kamer, en wat ik daar had gevoeld, die vreemde begeestering. Was het niet ongelooflijk, wilde ik zeggen, dat er ooit mensen leefden die naar de wereld - bladeren, boemen, rivieren, gras - konden kijken en die als patronen konden zien, en, nog moeilijker te geloven, dat ze in staat waren de essentie van die patronen te vinden, en die op textiel konden vastleggen? Maar ik merkte dat het niet ging. Daarom zei ik dat een van de kamers op de bovenverdieping, die uitkeek over de tuin en verder op de boomtoppen, ontworpen was voor bezinning. Je kon het raam openschuiven en aan de smalle bureau gaan zitten en naar de stenen kijken, of de bomen, of de hemel. Misschien is het wel goed, zei ik, om af en toe stil te staan en je te bezinnen op de dingen die gebeurd zijn, misschien kan nadenken over verdriet je uiteindelijk wel gelukkig maken.'
Jessica Au
|
|
Het lied van ooievaar Anjet Daanje |
|
'De grenzeloze, jeugdige tijd van
vroeger is in een eindige grootheid veranderd, niet langer iets wat hij
met emmers tegelijk uit de zee kan wegdragen, naar een bron waarvan het
peil met iedere slok een eindje zakt.' |
'Jullie leren van iets moois te houden,' zei de lector. 'Dat jullie vervolgens meteen wordt afgenomen. Dat is de waarheid.'
|
|
De jacht op het snoekje |
|
'Verbeelding is veilig
tot het geboren wordt. Evelien Victor
|
|
|
'Tussen eb en vloed is er een moment, het duurt maar zeer kort, een fractie van een seconde waarin de zee stilstaat.' Paul Verrept
|
|
|
|
'Saara heeft eens gezegd dat we zweven
tussen leven en dood en slechts wachten op een beweging, al is het maar
een klein zetje dat ons de ene of andere kant op duwt.
Petra Rautiainen |
'De eerste kiem voor dit boek werd vele decennia geleden al gelegd door een zielig ogend zwerfmeisje dat op een goede dag voor de deur van ons huis werd gevonden. Mijn moeder besloot om haar in onze familie op te nemen en Flodder, zoals we haar noemden, zou de rest van mijn jeugd haar leven met mij delen. Zij, en alle andere katten die na haar met mij samenwoonden, veranderden mijn leven en leerden mij om echt naar dieren te kijken. ' Maarten Reesink |
|
DIER |
|
|
'Bij vijf graden is de overlevingstijd
ongeveer één uur.
Femke Brockhus |
' De liederen van Sappho ontstonden
rond 600 v.Chr. in de archaïsche periode van Griekenland op het oosten
van de Egeïsche Zee gelegen eiland Lesbos |
|
Inventaris
Judith Schalansky |
Rood
|
|
'ALS HIJ
BINNEN IS |
'De droom van de rode kamer'
Cao Xueqin |
|
|
'CHINEES DENKEN' Roel Sterckx |
|
'Hoe dachten de oude Chinezen over de
wereld? |
leven Bert Keizer |
'Zo'n boek is dit niet.' |
|
|
|
WILDE KLIMOP |
'Het land van weinig regen' Mary Austin
|
|
'Het leven, de uitvoering ervan, het
einde ervan,
|
|
briefwisseling |
|
|
Weltinnenraum |
Etty Hillesum |
de vele levens van
Lonneke Geerlings |
|
' In een fractie van een seconde nam
ze een beslissing. |
|
|
|
|
|
|
IV'23
'Als er binnen een familie lang geen begrafenis heeft plaatsgevonden, dan wordt er rekening mee gehouden dat er dan ineens en plotseling meteen meerdere plaatsvinden, zo is de algemene opinie en werd nu in Wolfsegg bewaarheid, dacht ik, meteen liefst drie mensen tegelijk hadden de dood gevonden, worden tegelijk begraven, wat betekent dat het hier dan weer lang rustig zal zijn, want er wordt immers altijd gezegd dat een ongeluk zelden alleen komt, dus ook een begrafenis zelden alleen, het zullen er altijd drie achter elkaar zijn, net als ongelukken, maar nu zijn er op werkelijk simpele wijze drie mensen in één keer omgekomen, zo heb ik gedacht, drie in één.' |
|
Uitwissing
Thomas Bernhard |
'Glenn stierf op het hem gunstigste moment, dacht ik, maar Wertheimer heeft er niet op het voor hem gunstigste moment een eind aan gemaakt, wie er een eind aan maakt, maakt er nooit op het voor hem gunstigste moment een eind aan, de zogenaamde natuurlijke dood echter treedt altijd op het gunstigste moment op.' |
|
De onderspitdelver
Thomas Bernhard
|
|
|
Houthakken
Thomas Bernhard
|
'
, dat het woord bouwen een van de mooiste woorden was, wisten we sinds
Roithamer daarover had gesproken, in precies de zolderkamer waar ik nu
mijn intrek had genomen, op een miezerige, regenachtige avond, waarop we
echt bang waren geweest voor een misschien wel verwoestende en de hele
Aurachvernauwing treffende overstroming, zoals die zo vaak voorkwam bij
de Aurachvernauwing, die zich achtereenvolgens toch opeens had
teruggetrokken, altijd hadden overstromingen bij de Aurachvernauwing een
enorme schade aangericht, maar Höllers huis, precies bij de
Aurachvernauwing, stroomopwaarts en stroomafwaarts, hadden ze een enorme
schade veroorzaakt, maar Höllers huis, precies bij de Aurachvernauwing,
gespaard, omdat het met het heldere verstand van Höller was gebouwd,
' |
|
Correctie
Thomas Bernhard
|
|
'
; alleen zijn de hersens van Wittgenstein er helaas niet meer. |
Thomas Bernhard
MUIZEN
Opgetekend door Kurt Hofmann |
'Zijn zogenaamde geestesziekte heeft
op een buitengewoon deprimerende manier de hulpeloosheid bewezen van de
artsen en hun wetenschap heeft de zogenaamde geestesziekte van Paul
altijd weer de meest opwindende benamingen gegeven, maar natuurlijk
nooit de juiste, want daartoe was de medische wetenschap in al hoor
onbezonnenheid niet capabel, en al haar benamingen voor die zogenaamde
geestesziekte van mijn vriend waren altijd weer fout en volslagen absurd
gebleken en de ene benaming heeft de andere steeds weer op de meest
beschamende en tegelijk meest deprimerende wijze opgeheven. De
zogenaamde zenuwartsen benoemde de ziekte van mijn vriend nu eens zus en
dan weer zo, nooit echter hadden zij de moed om toe te geven dat er voor
deze evenals voor alle andere ziekten geen juiste benaming
bestaat, maar altijd alleen maar een foute, altijd alleen maar
een misleidende, omdat zij zich uiteindelijk, net als alle andere
artsen, althans met de altijd weer foute benamingen voor de ziekte
maar vanaf maakten en omdat zij het zich tenslotte op moorddadige wijze
gemakkelijk hebben gemaakt. Om de haverklap gebruikten zij het woord
manisch, om de haverklap het woord depressief en altijd weer
zaten ze ernaast.' |
|
De neef
Thomas Bernhard
|
'Hij had al zijn leven lang een kleine, ja van buitenaf gezien volledige onbetekende, bespottelijke en steeds kleiner wordende ruimte tot zijn beschikking gehad, maar deze ruimte probeerde hij zorgvuldig in te richten, al waren het in de loop van de tijd uiteindelijk ook alleen maar zijn eenzaam hier en daaraan de hemel hangende dromen geweest waarmee hij ruimte en tijd van zijn persoon verder kon inrichten, ja vastberaden kon opluisteren.' |
|
Op de |
'niemand kent mijn situatie: die gedachte houdt me boven water, ' |
|
Op De Hoogte |
'Het woord zelfmoord was een van zijn
vanzelfsprekendste woorden, het is me sinds mijn vroegste jeugd vooral
uit de mond van mijn grootvader vertrouwd. Ik heb ervaring in het omgaan
met dat woord. Geen gesprek, geen onderricht van hem waar niet
onontkoombaar de constatering in voorkwam dat het kostbaarste bezit van
de mens was om zich uit vrije wil aan de wereld te onttrekken door
zelfmoord, om een eind |
|
een kind
Thomas Bernhard
|
'Al heb ik ook altijd een afkeer gehad van dierentuinen en zijn de mensen die dergelijke dierentuinen bezoeken niet minder dan suspect, toch ie het mij niet bespaard gebleven ooit een keer naar Schönbrunn te moeten op verzoek van mijn metgezel, een professor in de theologie, voor de apenkooi te blijven staan, ten einde naar de apen te kijken, die mijn metgezel met voer voerde dat hij voor dat doel bij zich had gestoken. De professor in de theologie, een vroegere studiegenoot, die mij gevraagd had met hem naar Schönbrunn te gaan, had geleidelijk aan al het meegebrachte voer aan de apen opgevoerd, toen plotseling de apen op hun beurt over de vloer verspreid liggend voer bij elkaar schraapten en ons door de tralies voorhielden. De professor in de theologie en ik waren van dat onverwachte gedrag van de apen zo geschrokken, dat wij ogenblikkelijk rechtsomkeert maakten en Schönbrunn via de eerste beste uitgang verlieten.' |
|
de stemmenimitator
Thomas Bernhard
|
' 's Avonds door Aldrans ... geen mens ... ik roep, niemand hoort mij ... uit angst voer ik een gesprek met de echo die ik voortbreng ... aldus, met de stem die mij toebehoort en niet gehoord wordt, is niets vertrouwenwekkend.' |
|
AMRAS
Thomas Bernhard
|
'Het brein dient een zoekend brein te zijn, een naar de fouten naar de houten der mensheid zoekend brein, aan het falen zoekend brein te zijn.' |
|
OUDE
Thomas Bernhard |
'En het is tenslotte mogelijk dat niet-lichamelijke, waarmee ik niet de ziel bedoel, dat hetgeen niet-lichamelijk is zonder de ziel te zijn, waarvan ik immers niet weet of zij bestaat, ik speculeer er echter op dat zij bestaat, dat dit duizenden jaren oude vermoeden een duizenden jaren oude waarheid is; het is heel goed mogelijk dat het 't niet-lichamelijke, namelijk dat wat geen cellen heeft, is waar al het bestaande uit voortkomt en niet andersom en niet alleen maar het één uit het ander.' |
|
Vorst
Thomas Bernhard |
Hoe ik de vissen ontmoette
|
|
'Ik wist niet waarom ik zo van de rivier hield? Misschien omdat er vissen in zitten, of omdat hij vrij en ongebonden is? Omdat hij nooit blijft staan? Misschien omdat hij ruist en en je wakker houdt? Misschien omdat hij eeuwenlang is of omdat zijn wateren dagelijks in de verte sterven? Of omdat je erop kunt varen of erin kunt doodgaan?' |
'De waarheid met hoofdletter W gaat over het leven vóór de dood.' |
|
Dit is water
David Foster Wallace |
|
|
|
IX'23
|
|
De meester van het go-spel
Yasunari Kawabata |
XI'23
Na het ontwaken, nog in bed
vertoevend 'stap' ik in boeken, verhalen van Ingeborg Bachmann, Thomas Bernhard -
- in de dag, avond lees ik woorden, 'trage' verhalen van Japanse schrijvers.
|
|
|
11III'24
|
|
|
|
|
Ik ben geheel
'verantwoordelijk' voor mijn 'belevingswereld,
van hoe/wat ik heb verwoord, geplaatst in mijn belevingswereld.
Geen ander treft 'blaam', etc.
Ik geniet ook niet de intentie om de ander kwaad te doen, etc.
Ik creëer 'mijn' wereld en wat waar e/o niet waar mag zijn
- ik weet het niet en is ook niet relevant.
Het mag mijn belevingswereld zijn en mag dat leiden tot 'wegtrekken' van
anderen,
dan mag dat zo zijn - ik ben daar dan verantwoordelijk voor,
gelijk als ik 'wegtrek' van anderen.
|
|
|
|
Poems -
|
|
'was het de wind die mij vertelde?
je bent nooit alleen op deze aarde!'
'Je bent nooit alleen als je samen met jezelf bent '
De wereld is mooier met jou!
ps. ik ben voor de 'vrije'
mogelijkheid om te 'aborteren' -
ps. leg dit 'hier' neer omwegen, dat ik het 'plastiek poppetje',
welk ik 'gebruik', mocht zien bij een 'groddelijke groep wezens' -
medialogica
ps. tja, ooit waren er 'visjes', nu plastiek poppetjes -
- mag in
vrijheid, los van 'n 'geloof', mensch zijn',
bewegend binnen de 'geest'
(het menselijke vermogen om te denken, voelen en willen)
van het mensch zijn
ps. aborteren
ps. euthanaseren
gehoren in het 'humaniseren' van het leven!
De wereld is mooier met jou!
Doch de 'wereld' kan ook zonder jou!!
'Wij vinden dat elk abortusverhaal er mag zijn, dat van schaamte, schuld, zeker weten, verwarring.'
augustus 2020 - openoverabortus.humanistischverbond.nl
december 2021 - Humanistisch Verbond - wat we doen !!!!!!!
juni 2022 - nrc !!
'Een abortus hoeft niet iets te zijn om te vieren. Maar de mogelijkheid tot abortus is wel iets om te vieren. Elke inperking van die mogelijkheid gaat namelijk regelrecht in tegen de lichamelijke autonomie van vrouwen. En aangezien die inperking in het verleden ís en in het heden wórdt gebruikt om hen onder de duim te houden, is het van cruciaal belang om elke vorm van tegenstribbeling met harde hand te bestrijden.'
De wereld is mooier met jou!
Doch de 'wereld' kan ook zonder jou!!