“Waarom vinden jullie het zo fijn in het water?”

Wij willen graag alleen maar terug. Naar het verre, verre verleden. Naar een oertijd, voordat er zelfs maar mensen bestonden. Volgens voelen alle mensen met autisme zich hier hetzelfde over. Er ontstonden maritieme levensvormen die evolueerden, maar waarom moesten die toen het droge op om zich te ontwikkelen tot mensen die ervoor kozen hun leven te laten dicteren door de klok? Dat is mij echt een raadsel.
In het water is het zo rustig, en ik voel me er vrij en gelukkig. In het water valt niemand ons lastig en lijkt het net of we alle tijd van de wereld hebben. Of we nu op één plek blijven of rondzwemmen, zodra we in het water zijn kunnen we één zijn met de hartslag van de tijd. Buiten het water zijn er altijd te veel prikkels voor onze ogen en oren en is het onmogelijk voor ons om te raden hoelang een seconde duurt of hoelang een uur.
Mensen met autisme zijn niet vrij. Dat komt doordat wij een ander soort mens zijn, geboren met oerzintuigen. Wij staan buiten de normale gang van de tijd, wij kunnen ons niet uitdrukken en onze lichamen stuiteren door het leven.
Konden we maar terugkeren naar dat verre, verre waterverleden . . . dan zouden wij allemaal net zo vrij en tevreden kunnen leven als jullie!

Naoki Higashida
“Waarom ik soms op en neer spring.”
(. . . 'n eigen stem van 'n 13 jarige jongen met autisme)
isbn 978 90 468 1632 5

los gelaten
'achter' gelaten
overgedragen aan -